Gluck is bekend als hervormer van het operagenre. Met zijn Orfeo ed Euridice ontketende hij haast een revolutie in de operawereld. Zijn invloed was het grootst in Parijs en reikte tot aan Hector Berlioz. Berlioz was een groot bewonderaar van Gluck, en zijn opera Les Troyens is zonder Gluck ondenkbaar.
De korte opera L'ivrogne corrigé ging eind 1760 in het Burgtheater te Wenen in première.
Het libretto is geschreven naar een idee van de sprookjesdichter Jean de La Fontaine.
Het KOW bracht deze productie eind januari 2011 'op locatie'
in combinatie met een diner.
Tussen de gangen door klonken de bedrijven.
Het verhaal
De centrale figuur in dit stuk is Adriaan, een dronkaard die zijn tijd verdrijft met drinken in het café of bij hem thuis, samen met zijn vriend en buurman Lucas.
Om zijn vriendschap met Lucas te bezegelen, wil Adriaan zijn nichtje Colette aan Lucas uithuwelijken, hoewel zij verliefd is op de jonge Cléon.
Deze Cléon heeft samen met Colette en Adriëtte, de vrouw van Adriaan, en een paar vrienden een plan bedacht om Adriaan te genezen van zijn drankzucht. Wanneer Adriaan en Lucas brooddronken terugkomen uit het café, brengen Cléon en zijn toneelvrienden hen in de waan dat zij gestorven zijn omdat zij teveel hebben gedronken en dat zij rechtstreeks in de hel zijn beland. Cléon speelt hierbij de rol van Pluto, de heerser van de onderwereld.
Adriaan en Lucas worden belaagd door furiën, kwelgeesten die de zielen van de helbewoners in verwarring brengen. Nadat Pluto heeft bevolen dat de dronkaards met stokslagen gestraft moeten worden (slagen die ze aan elkaar moeten toedienen!), smeken Adriëtte en Colette om genade voor Adriaan.
Pluto accepteert hun smeekbede, maar alleen op voorwaarde dat Adriaan er
mee instemt dat zijn nichtje met Cléon trouwt. Adriaan gaat daarmee akkoord, waarop Cléon zijn masker afdoet om de huwelijksakte te tekenen die Pluto Adriaan onder de neus had geduwd.
Adriaan erkent dat deze gebeurtenis hem een lesje heeft geleerd en belooft voortaan af te blijven van de fles, anders dan Lucas, die nu een extra reden heeft om zijn verdriet vanwege het verlies van Colette in drank te smoren.
Uitvoering in 2011
Componist: Christoph Willibald Gluck
Libretto: Louis Anseaume
Jean-Baptiste Lourdet de Santerre
Vertaling: Jan-Jur Garvelink
Solisten: Johan van Oorschot, Adriaan
Olga Werner, Adriëtte
Bram Norbart, Cléon/Pluto
Daphne van Wassenberg, Colette
Michael Wilmering, Lukas
Regie: Jos Groenier
Dirigent: Roel Vogel
Begeleiding: Reinder Mulder, piano
Marieke van Dantzig, dwarsfluit
Locatie: Winkel van Sinkel, Utrecht
