La fille de Madame Angot

Met deze opéra comique uit 1872 vestigde de Franse componist Lecocq zijn reputatie op het gebied van de lichte operamuziek, eerst in Brussel, spoedig daarna ook in Parijs.
Zijn werken waren in de jaren 70 en 80 van de 19e eeuw ook in Engeland en Duitsland zeer gewild.
La fille de Madame Angot heeft met een enkel ander stuk van zijn hand (Le petit duc, 1878) een vaste plek verworven in het repertoire van de lichte opera.

De muziek is buitengewoon charmant. Het stuk bevat een overrompelende stroom van solo's, duetten, ensembles en koren. Beroemd zijn het lied over Madame Angot, de grote samenzweringsscène en de zogenoemde Angot-wals waarmee het tweede bedrijf eindigt. Ook het derde bedrijf bevat (anders dan in veel operettes) nog veel nieuwe, interessante muziek.

Het verhaal

Het verhaal speelt zich af tegen de politieke achtergrond van het Parijs van vlak na de revolutie (periode van het Directoire, 1795-1799). Madame Angot was een uit veel toneelstukken bekend volkstype: een viswijf dat het tot miljonaire wist te brengen door de woelingen van de Franse revolutie.

Eerste bedrijf: een pleintje in de Parijse Hallen (ochtend)

De vrouwen van de Parijse markthallen hebben de wees Clairette, de dochter van madame Angot grootgebracht en zij willen dat zij met Pomponnet, de pruikenmaker zal trouwen. Clairette ziet er niet veel in want zij voelt niets voor hem.
Eigenlijk heeft zij een zwak voor de zanger Ange Pitou en zij bespreekt met hem een middel om haar huwelijk te verhinderen. Zij spreken af dat Clairette zich zal laten arresteren. Ange Pitou heeft juist een lied geschreven over de liefde van Barras (lid van het Directoire) voor mademoiselle Lange, een vermaarde actrice. Clairette zingt dit oproerige lied terwijl de trouwstoet op weg naar het stadhuis voorbij komt. Onmiddellijk wordt zij door de politie meegenomen en opgesloten.

Tweede bedrijf: in een voorname salon (avond van dezelfde dag)

Pomponnet gaat naar mademoiselle Lange om voor Clairette genade te vragen. Deze stemt toe en Clairette komt weer vrij. Maar de actrice beschermt ook in het geheim Ange Pitou, want ze is verliefd op hem en bovendien wil ze zijn steun hebben voor een complot van de koningsgezinden, waarvan zij de leidster is. Ze ontvangt de liedjeszanger die gevoelig is voor haar charme.
Op het moment dat zij Ange Pitou en Clairette aan de samenzweerders voorstelt, wordt het huis omsingeld. Zonder uit haar evenwicht te geraken zegt mademoiselle Lange, dat er bij haar een bal gegeven wordt ter ere van Clairette en Ange Pitou die met elkaar gaan trouwen. De soldaten nemen tenslotte aan het feest deel.

Derde bedrijf: in een tuin te Belleville bij Parijs (de volgende dag)

Clairette twijfelt aan de gevoelens van Ange Pitou voor haar en stuurt hem en mademoiselle Lange een uitnodiging voor het Calypsobal. De brief aan Pitou tekent ze namens mademoiselle Lange en de brief aan mademoiselle Lange voorziet ze van de naam Pitou. De liedjeszanger en de actrice lopen in de val en Clairette verrast hen bij hun samenkomst. Ze geeft Pitou de bons en besluit met Pomponnet te trouwen, want ze heeft nu ingezien dat ze met hem gelukkig zal worden.

Componist: Charles Lecocq

Libretto: Louis-François, Clairville
Victor Koning
Paul Siraudin

Vertaling: Joop Fransen

Solisten: Waldin Roes, Clairette Angot

Olga Werner, Mademoiselle Lange

Peter Gijsbertsen, Ange Pitou

Johan van Oorschot, Larivaudière

Augusto Valença, Pomponnet

Monique Burgers, Amaranthe

Marian Mulder, Babet

Taco Kooistra, Buteux

Frank van den Bosch, Cadet